ισομερίζομαι

χημ. υφίσταμαι ισομερισμό*.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. isomerize < isomer, υποχωρ. παρ. τού isomeric (πρβλ. ισομερής) + κατάλ. -ize].